Beknopte geschiedenis van de Dansgroep.

In Spierdijk is in 1935 de eerste dansgroep van Nederland (en dus ook van West-Friesland) opgericht. De Spierdijker dansgroep bestond uit enthousiaste jongens en meisjes en is opgericht door een tweetal mensen: Piet Schilder, speelman met mook (trekharmonica), en Hans Overtoom, zoon van het hoofd van de Sint Martinus school, die de dansleiding in handen had.  De groep werd enorm gestimuleerd door dokter Van Balen Blanken (1852-1939), oud voorzitter van het Historische Genootschap ‘Oud Westfriesland’. Hij was onvermoeid voorvechter van de West-Friese cultuur. Zijn ideaal voor West-Friesland was de waardevolle en kostbare streekdracht te behouden voor het nageslacht. Hij heeft jammer genoeg maar kort van de Spierdijker dansgroep kunnen genieten.
Er werden optredens verzorgd in de parochie en regio. Enkele hoogtepunten:  
>Purmerend, 1938, tijdens het 40 jarig regeringsjubileum van Koningin Wilhelmina;
>De Rijp, 1941, tijdens de nationale Westfriezendag.
Deze laatste, vreugdevolle gebeurtenis is omschreven in de jaarbundel 1941 van het Westfries Genootschap. Hierin is te lezen hoe succesvol en opzwepend het optreden was. Hierna volgden er meer optredens.

 

 

 

 

-Dramatisch: In Nederland werden in de Tweede Wereldoorlog mensen tot dwangarbeid gedwongen. De grootste massale ronselactie van de Duitse bezetter begon vanaf 10 november 1944. Arbeiders werden op straffe van intrekken van uitkering, in Duitsland zogenaamd 'vrijwillig' te werk gesteld in verband met het op peil houden van de landbouw en de industrie. Deze ronselactie trof ook Spierdijk. De Spierdijker mannen wilden helemaal niet, je was als man niet meer veilig. Ongeveer 80% van alle actieve mannen  in de regio moesten zich melden of werden opgepakt. De afvoer naar Duitsland werd vanaf station Hoorn uitgevoerd in afgesloten veewagons, Rijnaken of te voet. Dit drama werd de ondergang van de dansgroep Spierdijk. Een aantal kernpersonen is niet terug gekomen. Het is niet geheel duidelijk wie het wel overleefd hebben, maar hierdoor viel de groep uiteen. Na de oorlog is nog wel geprobeerd de groep weer bij elkaar te krijgen, er was echter geen levende muziek en dansleiding meer. Cassettebandjes en CD spelers bestonden nog niet.
Naar aanleiding van een gevonden oorlogsdagboek heeft René J. Versluis een boek geschreven: “In de Voetsporen van een Dwangarbeider”. Hierin is te lezen hoe bruut en enorm zwaar de omstandigheden waren, ook voor de Spierdijker mannen.

Na 34 jaar, vond er in 1976 een heroprichting plaats. Vanaf die tijd floreert deze vereniging die in 2016, veertig jaar bestaat.